Deze boerderij is een van de oudste uit de rij van boerderijen in deze straat. Het monument ligt aan de rand van het gebied dat van oudsher beschreven wordt als De Zelk. De boerderij heeft een hoog met riet en pannen gedekt wolfdak. Later is de rechter zijkant opgetrokken, waardoor het dak aan deze zijde een knik vertoont.

Witte voorgevel boerderij. © Hans Barten
Gerenoveerde achtergevel. © Hans Barten

Vensters

In de voorgevel bevindt de toegangsdeur zich links van het midden. Rechts van de deur zitten twee zesruits vensters van ongelijke grootte, links zit een vierruitsvenster. De voorgevel heeft verder twee zolderramen.

Leilinden

Voor het huis zijn nu leilinden geplant. De aan de noordkant staande leilinden zijn hier eigenlijk niet op hun plaats, omdat leilinden bij boerderijen oorspronkelijk dienden als zonwering. De naar de weg gekeerde achtergevel is gerenoveerd, waarbij helaas de monumentale waarde verloren is gegaan.

Pachtboeren

Men kan zich moeilijk voorstellen wat zich in het verleden op zo'n boerenhoeve heeft afgespeeld. In 1880 telde Horssen 57 boeren: 34 pachtboeren en een minderheid van 23 boerengezinnen die op eigen grondbezit konden boeren. Er waren maar liefst 30 pachtheren, die vrijwel allen buiten Horssen woonden. Meer dan de helft van de Horssense productieve grond was in handen van deze grootgrondbezitters. De dorpsgemeenschap had weinig baat bij deze feodale toestand. In die periode grepen veel boeren naar het enige redmiddel om aan de financiële verplichtingen te voldoen: de tabaksteelt. In 1858 werd op 21 bunder tabak geteeld. Rond 1880 waren er twintig boeren die in hoofdzaak van de tabak moesten bestaan. Daarna liep deze teelt ten einde. De pachtdruk werd ook door de tabaksteelt niet doorbroken. Zelfs op de grote boerderijen is armoe geleden.

Het monument is niet toegankelijk voor publiek.