Aan het eind van de twaalfde eeuw brak een nieuwe periode aan in het ontstaan van de dorpspolders. De dorpen in het rivierkleigebied gingen over tot de bouw van een voorkade of voorwende aan de rivierzijde. Deze kade sloot aan op de oudere dorpsbekading: die van de zijde- en achterwende. Gaten stroomafwaarts van het dorp werden nog niet bekaad. Het dorp had daar geen belang bij.

Beeldbepalend was uiteindelijk de aanleg van een integrale voorwende waarmee de verschillende dorpen zich al in de twaalfde eeuw gezamenlijk inspanden om de gewonnen cultuurgronden in het achterland te beheersen. Deze voorwende ligt vanaf Winssen naar het oosten sterk landinwaarts ten opzichte van de huidige bandijk en vormt hier nog steeds een zichtbare grens tussen het oude cultuurland aan de zuidelijke zijde en de latere ontginningen aan de noordelijke zijde. De huidige Van Heemstraweg ligt over langere afstand globaal op deze lijn of iets ten zuiden hiervan.