Om het kasteel in Wijchen in 1609 te kunnen kopen, verkocht Emilia een paarlen halssnoer, geërfd van haar moeder Anna van Saksen. Er moest heel veel aan het kasteel gebeuren. Ze herbouwden het in Renaissancestijl.

Hoogste adel

De lange geschiedenis van het kasteel begon waarschijnlijk al rond het jaar 1000. De eerste heren van Wijchen behoorden tot de hoogste adel rond de Duitse keizer, die toen over de Nederlanden heerste. Eerst was het kasteel niet meer dan een woontoren, gebouwd in een ven, dat onderdeel was van de afwateringsgeul: de Elst. Deze werd gegraven om regenwater af te voeren en bij hoog water het water van de Maas ruimte te geven.

Poort en binnenplaats

De Van Galens, opvolgers van de eerste heren van Wijchen, bouwden de eerste versterking uit tot een echt kasteel met een poort en een binnenplaats. In 1535 kwam het slot in handen van de Bronckhorst-Batenburgers. Dit duurde niet lang. In 1568 werden Gijsbert en Diederik van Bronckhorst-Batenburg, die op het kasteel in Wijchen woonden, door Alva in Brussel onthoofd. Zij behoorden tot de adel die zich in het begin van de Tachtigjarige Oorlog tegen Philips II verzette.

Museum

Na Emilia van Oranje-Nassau woonden er nog vele families op het kasteel. De voorlaatste was Adriana Wilhelmina jonkvrouwe van Andringa de Kempenaer. Ze liet het kasteel opnieuw opbouwen na de brand in 1906. Het kasteel is nu van de Gemeente Wijchen. In het kasteel is Museum Kasteel Wijchen gevestigd.