Aan de dakmoeten op de oostmuur van de oude toren aan de Julianastraat in Ewijk, is de geschiedenis van de voormalige kerk af te lezen. De onderste is van de romaanse kerk uit de twaalfde eeuw, de middelste geeft het verhoogde gotische schip uit de vijftiende eeuw aan en de bovenste resteert van de waterstaatskerk uit 1831. Deze kerk verving de middeleeuwse kerk, maar werd in 1930 afgebroken.

Oude toren Ewijk bescheiden deur © CC0
Oude Toren Ewijk vanaf kerkhof © CC0
Oude Toren Ewijk ingemetselde zerk © CC0

Door de eeuwen heen is de toren, die in het bezit kwam van de gemeente, blijven staan. Staand op veldkeien is ze opgebouwd uit tuf- en baksteen. In de westmuur is een bescheiden ingang. Wat aan deze muur verder opvalt, zijn twee grote spaarvelden. In de bovenste zitten de galmgaten. De klokken bepaalden eeuwenlang het leven van de mensen.

Kerkelijk Ewijk

Ewijk (Ewic) wordt al genoemd in een oorkonde uit 855 van het Benedictijner klooster uit Werden in Duitsland. Het behoorde tot het zogenaamde verspreide bezit van dit klooster. Op den duur ging Ewijk kerkelijk over naar het aartsbisdom Keulen. De geschiedenis van de heerlijkheid gaat terug op de graven van Gelre. Zij waren het die in 1332 de familie Van Appeltern beleenden met ''siinhuys tot Ewic'' met bijbehorende gronden (later kasteel Doddendael). Na de Van Appelterns werden de Van Stepraedts ermee beleend. Zij waren zeer lang heer van Ewijk. Na hen kwamen nog andere families. De laatste was de familie Von Nagel.

Ingemetselde zerk

Alle adellijke families zullen ook bemoeienis hebben gehad met de kerk. Het is dan ook niet zo vreemd dat in de zuidmuur van de toren de grafzerk van Jonker Derick van Stepraedt (gestorven in 1534) is ingemetseld.